Tin Pan Alley Χώρος Εκδηλώσεων Αθήνα

Γενικές πληροφορίες

Λίγες δεκάδες μέτρα, όλα κι όλα. Από εκεί που η οδός Σαρρή συναντά τη Λεωκορίου ξεκινά, για να τελειώσει δυο ανάσες μετά, στην Αγ. Ασωμάτων. Η ταμπέλα γράφει οδός Τουρναβίτου. Κάθε τοίχος έχει και διαφορετικό χρώμα, κάθε πόρτα κρύβει έναν κάτοικο με διαφορετική ιστορία, όλοι γνωρίζονται μεταξύ τους σαν ένα άλλο Twin Peaks προσγειωμένο στην πραγματικότητα ενός λιλιπούτειου αθηναϊκού στενού, στο κέντρο της πόλης. Η γειτονιά των καροποιείων στη μεταπολεμική Αθήνα. Η «μιλημένη» θεατρική εστία με την άφιξη του θεάτρου Θησείον του Μιχαήλ Μαρμαρινού. Το hot spot των ύστερων 90’s με το θρυλικό El Pecado. Και μετά ήρθε η πτώση, όχι μόνο της Τουρναβίτου αλλά και όλης της περιοχής, για να δώσει τη σειρά της σε μία ήρεμη, χωρίς τυμπανοκρουσίες ισορροπία στην «Αθήνα της κρίσης». Ώσπου τον περασμένο Απρίλιο, η φωτογραφία ενός εντυπωσιακού ελληνικού γράφιτι που βρίσκεται σε αυτό το «χαμένο» στενό, δημοσιεύεται στην Guardian, κάπως σαν επιστέγασμα της δημιουργικής αναγέννησης που συμβαίνει εκεί. Σε αυτή την αναγέννηση πρωτοστατεί από το 2014, οπότε και άνοιξε τις πόρτες του ο πολυχώρος Tin Pan Alley, ο Θέμης Βασαρμίδης. «Ξεκίνησα με τη λογική ότι ένα μαγαζί δεν τελειώνει στους τέσσερις τοίχους, αλλά επεκτείνεται και στη γειτονιά. Ένας επισκέπτης πρώτα έρχεται στη γειτονιά, στο δρόμο και αν αυτός είναι αφιλόξενος, παίρνει μια αρνητική γεύση πριν μπει στο μαγαζί. Οπότε όλοι οι κάτοικοι εδώ, θέλουμε ο κόσμος που έρχεται να νιώθει καλά πρώτα στη γειτονιά και το στενό μας. Ο δρόμος βρισκόταν σε τεράστια εγκατάλειψη, ήταν σαν βομβαρδισμένος. Εμείς πλέον το βλέπουμε σαν συμβολισμό το ότι η Τουρναβίτου ήταν το κλασσικό στενό των 00’s όπου είχαν ανοίξει όλα εκείνα τα trendy μαγαζιά και τα φοβερά εστιατόρια, τα οποία έκαναν τον κύκλο τους, τα έκαψαν και σηκώθηκαν και έφυγαν. Είναι κλασσική νοοτροπία της εποχής, κάναμε το πάρτυ μας, αρπάξαμε ό,τι αρπάξαμε, φύγαμε και ρίξαμε μαύρη πέτρα αδιαφορώντας για τη τύχη του στενού. Η πρώτη κίνηση ήταν να απευθυνθούμε στις αρμόδιες υπηρεσίες, αλλά η ανταπόκρισή τους ήταν μηδενική, οπότε αποφασίσαμε να κάνουμε εμείς οι ίδιοι κάτι για το δρόμο μας. Προχωράμε αργά και με χαμηλό budget.